Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

упрыгожыць, ; зак.

Надаць каму-, чаму-н. прыгожы выгляд, зрабіць прыгажэйшым, ярчэйшым.

  • У. сукенку вышыўкай.
  • У. жыццё каму-н. (перан.).

|| незак. упрыгожваць, .

|| наз. упрыгожванне, .

|| наз. упрыгажэнне, і упрыгожанне, .

упрыкуску, прысл.

Адкусваючы па кавалачках цукар (у адрозненне ад «унакладку»).

  • Піць чай у.

упрысядкі, прысл.

Танцаваць, прысядаючы з папераменным выкідваннем ног.

упрытык, прысл. (разм.).

Шчыльна прымыкаючы, ушчыльную.

  • Пуня стаіць у. да хлява.

упрэгчы1, ; зак.

Тое, што і запрэгчы.

  • У. каня ў калёсы.

|| незак. упрагаць, .

|| звар. упрэгчыся, .

  • У. ў работу (перан. уключыцца ў доўгую, цяжкую работу; разм.).

|| незак. упрагацца, .

упрэгчы2, ; зак.

Тое, што і упражыць.

  • У. боб.

упрэлы, і увапрэлы, .

  1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

    • Упрэлая каша.
  2. Упацелы, упараны (разм.).

    • У. конь.

упустую, прысл.

Дарэмна, безвынікова.

  • Схадзілі ў.

упусціць, ; зак.

  1. Даць увайсці каму-, чаму-н. куды-н.

    • У. пасажыраў у вагон.
    • У. холад у хату.
    • У. каплі ў нос (уліць).
  2. Выпадкова не ўтрымаць.

    • У. канец вяроўкі.
  3. Мімаволі даць магчымасць каму-н. уцячы, схавацца і пад.

    • У. зайца.
  4. перан. Прапусціць, не выкарыстаць што-н. своечасова.

    • Ён свайго не ўпусціць.
    • У. магчымасць.
    • У. выпадак.
  5. Уставіць у выразанае, паглыбленае месца.

    • У. замок у дзверы.

|| незак. упускаць, .

|| наз. упуск, і упусканне, .

|| прым. упускны, .

  • У клапан.

упхаць, ; зак. (разм.).

  1. Пхаючы, усунуць куды-н. усё, многае.

    • У салому ў мяшок.
  2. З’есці многа чаго-н. (груб.).

    • Місу бульбы ўпхаў.

|| незак. упіхаць, і упіхваць, .