Verbum

суднік, ✂, м. (абл.).

Шафа для пасуды.

суды, ✂ (абл.).

Два вядры для адначасовага нашэння вады.

• Прынесці с. вады.

сужыцель, ✂, м.

1. Чалавек, які жыве з кім-н. у адной кватэры (уст.).

2. Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з якой-н. жанчынай; палюбоўнік.

|| ж. сужыцелька, ✂.

сужыццё, ✂, н.

1. Сумеснае жыццё ў адной кватэры (уст.).

2. Інтымныя, пазашлюбныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.

суздром, прысл. (абл.).

Зусім, цалкам, дашчэнту.

• Ідэя будаўніцтва кароўніка с. завалодала старшынёй калгаса.

сузіральнік, ✂, м.

Чалавек, схільны толькі да бяздзейнага сузірання, пасіўны наглядальнік.

|| ж. сузіральніца, ✂.

сузіральны, ✂.

Заняты толькі бяздзейным сузіраннем; пасіўны.

• Сузіральная асоба.

|| наз. сузіральнасць, ✂.

сузіранне, ✂, н.

1. гл. сузіраць.

2. У філасофіі: працэс непасрэднага ўспрымання рэчаіснасці, пачатковая пачуццёвая ступень пазнання.

   • Ад жывога сузірання — да абстрактнага мыслення.

сузіраць, ✂; незак.

Разглядваць, пасіўна наглядаць.

• С. прыроду.

сузор’е, ✂, н.

1. Адзін з 88 участкаў, на якія падзелена зорнае неба для зручнасці арыентацыі і абазначэння зорак.

   • С. Вялікай Мядзведзіцы.

2. перан. Група выдатных дзеячаў, пісьменнікаў і пад., якія працуюць у адзін час.

   • С. талентаў.