сузіральнік, ​✂, м.

Чалавек, схільны толькі да бяздзейнага сузірання, пасіўны наглядальнік.

|| ж. сузіральніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)