Verbum

навеліст, ✂, м.

Пісьменнік — аўтар навел.

|| ж. навелістка, ✂.

наверадзіцца, ✂; зак.

Стаміцца, натрудзіцца да стомы.

• Рука наверадзілася.

наверадзіць, ✂; зак.

Працяглай працай прычыніць боль чаму-н.

• Навярэдзіў рукі.

|| незак. навярэджваць, ✂.

навербаваць, ✂; зак.

Завербаваць у нейкай колькасці.

• Н. рабочых на будоўлю.

|| незак. навярбоўваць, ✂.

наверсе, прысл.

1. прысл. На верхняй частцы чаго-н., зверху.

   • Сядзець н.

2. прысл. У вышыні, уверсе.

3. прысл., перан. У вышэйшай інстанцыі, у начальства (разм.).

   • Н. рашылі.

4. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры абазначэнні прадмета, на верхняй частцы якога размяшчаецца што-н.

   • Сядзець н. воза.

наверх, прысл.

1. На верхнюю частку чаго-н. (на верхнюю полку, на паверхню чаго-н.).

   • Падняцца н.
   • Смала выступіла н.
   • Праўда выйдзе н. (перан.).

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, на верхнюю частку якіх ці паверх якіх накіравана дзеянне.

   • Накінуць халат н. паліто.

навес, ✂, м.

1. Дах на слупах ці іншых апорах, які ахоўвае ад сонца, непагоды.

   • Трава сохне пад навесам.

2. Тое, што навісае зверху; частка чаго-н., якая выступае, навісае.

   • Н. скалы.

навесіць, ✂; зак.

1. Павесіць, прымацаваўшы да чаго-н. або надзеўшы на што-н.

   • Н. дзверы.

2. У спорце: па паветры накіраваць мяч у бок варот.

|| незак. навешваць, ✂.

|| наз. навешванне, ✂.

навесны, ✂.

Такі, пры якім снарады, кулі, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху.

• Н. агонь.

навесці, ✂; зак.

1. Прывесці ў вялікай колькасці.

   • Н. людзей у клуб.

2. каго (што) на каго (што). Ведучы, прывесці, вывесці куды-н.

   • Н. на след.

3. Накіраваць, нацэліць што-н. на каго-, што-н., у каго-, што-н.

   • Н. бінокль.
   • Н. гармату.

4. Прывесці што-н. да пэўнага стану, надаць адпаведны выгляд.

   • Н. бляск.
   • Н. парадак.

5. Пабудаваць (пра мост, пераправу).

   • Н. мост.

6. Зрабіць інструмент прыгодным для карыстання.

   • Н. брытву.
   • Н. музычны інструмент.

7. Нарадзіць, напладзіць у нейкай колькасці (разм.).

   • Н. дзяцей поўную хату.

8. Быць наводчыкам, садзейнічаць кражы чаго-н.

   • Н. злодзея.

◊

• Навесці на думку каго (што) — прымусіць падумаць пра што-н., задумацца над чым-н.

|| незак. наводзіць, ✂.

|| наз. навядзенне, ✂ і наводка, ✂.

• Навядзенне бляску.
• Навядзенне мастоў (таксама перан. устанаўленне сувязей, кантактаў; кніжн.).

|| прым. навадны, ✂.

• Н. мост.
• Навадная пераправа.