Verbum

наказ, ✂, м.

1. Павучанне, настаўленне.

   • Бацькоўскі н.

2. Даручэнні выбаршчыкаў свайму дэпутату ў пісьмовай або вуснай форме для вырашэння ў пэўных інстанцыях.

   • Наказы выбаршчыкаў.

наказаць, ✂; зак.

1. Паведаміць каму-н. аб чым-н. праз каго-н.

   • Н. аграному, каб прывёз даныя аб ураджаі.

2. Даць наказ, даручэнне.

   • Доктар наказаў сачыць за раненым.

3. Нагаварыць, сказаць многа чаго-н. (разм.).

   • Прабачце, наказаў вам немаведама колькі навін.

|| незак. наказваць, ✂.

накалаціць, ✂; зак. (разм.).

1. Натрэсці, наабіваць з дрэва нейкую колькасць пладоў.

   • Н. груш.

2. Намалаціць.

   • Н. жыта.

3. Нагатаваць якой-н. стравы, боўтаючы калатоўкай.

   • Н. заціркі.

|| незак. накалочваць, ✂.

накаленнік, ✂, м.

Накладка, павязка, якая носіцца на калене.

накаленны, ✂.

Які надзяваецца, накладваецца на калена.

• Накаленная павязка.

накалоцца, ✂; зак.

1. Наткнуцца на што-н. вострае.

   • Н. на цвік.

2. Раскалоцца, расшчапіцца не да канца; надкалоцца.

   • Гарбуз накалоўся.

|| незак. наколвацца, ✂.

накалоць, ✂; зак.

1. чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго-н.

   • Н. лучыны.

2. Колючы, забіць у нейкай колькасці.

   • Н. свіней.

3. Пашкодзіць, параніць чым-н. вострым.

   • Н. нагу.

4. Пракалоць паверхню чаго-н. у многіх месцах.

   • Н. узор.

5. каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што-н. вострае.

   • Н. матыля на шпільку.

6. Раскалоць, расшчапіць што-н. не да канца, надкалоць.

   • Н. палена.

|| незак. наколваць, ✂.

|| наз. наколванне, ✂ і наколка, ✂.

накалупаць, ✂; зак. (разм.).

Калупаючы, аддзяліць, дастаць нейкую колькасць чаго-н.

• Н. каранёў валяр’яну.

|| незак. накалупваць, ✂.

накамарнік, ✂, м.

Сетка або спецыяльны мяшок для аховы ад камароў.

• Марлевы н.

наканаванасць, ✂, ж. (разм.).

Тое, што наперад, загадзя абумоўлена абставінамі.

• Н. лёсу.