Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ныраць, ; незак.

  1. Поўнасцю апускацца ў ваду.

  2. Лётаючы ў паветры, крута і хутка апускацца ўніз.

  3. перан. Хутка знікаць з вачэй і зноў з’яўляцца (разм.).

    • Месяц зрэдку ныраў за воблакі.
  4. У боксе: ухіляцца ад бакавых удараў праціўніка ў галаву.

|| аднакр. нырнуць, .

|| наз. ныранне, .

нырэц1, , м.

  1. Скачок у ваду з галавой.

    • Даць нырца.
  2. Той, хто ўмее ныраць, хто добра нырае.

    • Майстэрства нырцоў.
  3. У боксе: прыём, калі баксёр хутка прыгінаецца, каб ухіліцца ад бакавых удараў у галаву.

|| прым. нырцоўскі, .

нырэц2, , м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных.

|| прым. нырцовы, .

  • Нырцовая качка.

ныцік, , м. (разм.).

Чалавек, які ўвесь час ные, на ўсё скардзіцца.

  • Надакучлівы н.

ныць, ; незак.

  1. Балець (пра адчуванне тупога, цягучага болю).

    • Зуб ные.
    • Сэрца ные (таксама перан. пра пачуццё непакою, хвалявання).
  2. Надакучліва скардзіцца на што-н.

  3. перан. Цягуча, жаласна гусці (разм.).

    • Ные ў коміне вецер.

|| наз. ныццё, .