Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

намаганне, , н.

  1. гл. намагацца.

  2. Фізічнае, разумовае або душэўнае напружанне, накіраванае на што-н.

    • Прыкласці ўсе намаганні.

намагацца, ; незак.

  1. з інф. Старацца што-н. зрабіць.

    • Н. скончыць работу ў тэрмін.
  2. Настойваць на чым-н.

    • Н. здзейсніць задуму.

|| наз. намаганне, .

намагільны, .

Які знаходзіцца на магіле.

  • Н. помнік.

намагніціць, ; зак.

Надаць якому-н. целу якасці магніта.

  • Н. сталёвы стрыжань.

|| незак. намагнічваць, .

намаз, , м.

У мусульман: штодзённая пяціразовая (у вызначаны час) малітва, якая суправаджаецца мыццём рук і рытуальнымі рухамі.

  • Вячэрні н.

намазоліць, ; зак.

Нацерці да мазалёў.

  • Н. рукі.

|| незак. намазольваць, .

намалаціцца, ; зак. (разм.).

Напрацавацца, малоцячы.

  • За раніцу намалаціўся ўдосталь.

намалаціць, ; зак.

  1. Нарыхтаваць малацьбой.

    • Н. тону гароху.
  2. перан. Пабіць, разбіць нейкую колькасць чаго-н. (разм.).

    • Колькі талерак намалацілі!
  3. перан. Хутка нагаварыць чаго-н. (разм.).

|| незак. намалочваць, .

|| наз. намалот, .

намалоць1, ; зак.

Размалоць нейкую колькасць чаго-н.

  • Н. мукі.

намалоць2, ; зак. (разм.).

Нагаварыць многа лішняга, пустога.

  • Н. лухты.