Verbum

напавал, прысл.

1. Адразу насмерць.

   • Забіць звера н.

2. перан. Вельмі моцна; пераканальна.

   • Факты білі н.

напавер, прысл.

У доўг, у крэдыт.

• Набраць тавару н.

напагатове, прысл.

У стане гатоўнасці.

• Трымаць стрэльбу н.

напагатоў:

• узяць напагатоў (спец.) — аб прыёме, пры якім вінтоўка трымаецца ў стане гатоўнасці да стральбы.

напад, ✂, м.

1. Хуткае дзеянне, накіраванае на каго-, што-н. для захопу, грабяжу, забойства і пад.

   • Адбіць н. ворага.

2. Абвінавачанні, папрокі, з якімі выступаюць супраць каго-, чаго-н.

   • Яму давялося выслухаць н. крытыкі.

нападаць, ✂; зак.

Падаючы, набрацца ў нейкай колькасці.

• Нападала лісця з дрэў.

нападаючы, ✂, м.

Ігрок спартыўнай каманды (футбола, хакея і інш.), які забівае мяч, шайбу ў вароты праціўніка.

нападзенне, ✂, н.

1. гл. напасці.

2. зб. Частка каманды, якая непасрэдна вядзе атаку на праціўніка пры гульні ў футбол, хакей і пад.

   • Ігрок нападзення.

нападрост:

• шыць нападрост — з запасам, з разлікам на рост.

напады, ✂.

Прыдзіркі, папрокі, абвінавачанні.

• Н. крытыкі.
• Падвяргацца нападкам.