Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наталіць, ; зак.

Задаволіць, заспакоіць (патрэбы, жаданні і пад.).

  • Н. смагу.

|| незак. наталяць, .

натаміцца, ; зак.

Стаміцца, змарыцца; змучыцца.

  • Н. на жніве.

|| незак. натамляцца, .

натаміць, ; зак.

Утаміць, змарыць; змучыць.

  • Н. ногі.

|| незак. натамляць, .

натапіць, ; зак.

Растапіць або вытапіць у якой-н. колькасці.

  • Н. масла.

|| незак. натопліваць, .

натаптаць, ; зак.

  1. Набрудзіць мокрымі нагамі; наслядзіць.

    • Н. на падлозе.
  2. што і чаго. Уціскаючы, шчыльна злажыць, улажыць што-н.

    • Н. мяшок травы.

|| незак. натоптваць, .

натапырыцца, ; зак.

  1. Пра поўсць, шчацінне, пер’е і пад.: падняцца тарчма.

    • Поўсць натапырылася.
  2. Уздуцца, прыўзняцца (разм.).

    • Сукенка натапырылася.

|| незак. натапырвацца, .

натапырыць, ; зак.

Падняць тарчма, наставіць (поўсць, шчаціну, пер’е і пад.).

  • Конь натапырыў вушы.

|| незак. натапырваць, .

натарахцець, ; зак. (разм.).

  1. Нарабіць шуму, тарахцення.

  2. перан., чаго і без дапаўнення.

    • Хутка і многа нагаварыць чаго-н., набалбатаць.

натаргаваць, ; зак.

Тое, што і нагандляваць.

натарыус, , м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні, акты.

  • Дзяржаўны н.