Verbum

набавіць, ✂; зак.

Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што было, што ўстаноўлена.

• Н. сто тысяч рублёў.

|| незак. набаўляць, ✂.

|| наз. набаўка, ✂.

набадзяцца, ✂; зак. (разм.).

1. Наблукацца, навандравацца па чужых краях.

   • Хопіць, набадзяўся па свеце.

2. Пасланяцца без справы, нашвэндацца.

набадры, ✂, н. (разм.).

Частка вупражы у выглядзе рэменя, які прымацоўваецца двума канцамі да хамута і праходзіць па баках і спіне каня; шлеі.

|| прым. набадравы, ✂.

набажэнства, ✂, н.

Царкоўная служба, богаслужэнне.

|| прым. набажэнскі, ✂.

набак, прысл.

1. На адзін бок (пра шапку, капялюш).

   • Капялюш збіўся н.

2. Заняць ляжачае становішча.

   • Пад’еў і н.

набакір, прысл. (разм.).

На адзін бок, на вуха (аб манеры насіць галаўны ўбор).

• Шапка н.

набалбатацца, ✂; зак. (разм.).

Уволю нагаварыцца, доўга пабалбатаць.

набалбатаць, ✂; зак. (разм.).

Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага.

набалелы, ✂.

1. Які стаў вельмі балючым ад працяглага болю.

   • Набалелая рана.
   • Крык набалелай душы (перан.).

2. перан. Які даўно наспеў і патрабуе неадкладнага вырашэння.

   • Набалелае пытанне.
   • Выказваць набалелае (наз.).

набалець, ✂; зак.

1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю.

   • Рука набалела.
   • Душа набалела (перан. змучыцца ад доўгіх пакут).

2. Пра што-н. цяжкае, пакутлівае: накапіцца, сабрацца.

   • Усе гаварылі пра тое, што набалела.