набадзяцца, ✂; зак. (разм.).

  1. Наблукацца, навандравацца па чужых краях.

    • Хопіць, набадзяўся па свеце.

  2. Пасланяцца без справы, нашвэндацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)