набалець, ✂; зак.

  1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю.

    • Рука набалела.
    • Душа набалела (перан. змучыцца ад доўгіх пакут).

  2. Пра што-н. цяжкае, пакутлівае: накапіцца, сабрацца.

    • Усе гаварылі пра тое, што набалела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)