напад назоўнік | мужчынскі род

  1. Хуткае дзеянне, накіраванае на каго-, што-н. для захопу, грабяжу, забойства і пад.

    • Адбіць н. ворага.
  2. Абвінавачанні, папрокі, з якімі выступаюць супраць каго-, чаго-н.

    • Яму давялося выслухаць н. крытыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)