Verbum

накалоць, ✂; зак.

1. чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго-н.

   • Н. лучыны.

2. Колючы, забіць у нейкай колькасці.

   • Н. свіней.

3. Пашкодзіць, параніць чым-н. вострым.

   • Н. нагу.

4. Пракалоць паверхню чаго-н. у многіх месцах.

   • Н. узор.

5. каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што-н. вострае.

   • Н. матыля на шпільку.

6. Раскалоць, расшчапіць што-н. не да канца, надкалоць.

   • Н. палена.

|| незак. наколваць, ✂.

|| наз. наколванне, ✂ і наколка, ✂.