накалоць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго-н.
- Н. лучыны.
-
Колючы, забіць у нейкай колькасці.
- Н. свіней.
-
Пашкодзіць, параніць чым-н. вострым.
- Н. нагу.
-
Пракалоць паверхню чаго-н. у многіх месцах.
- Н. узор.
-
каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што-н. вострае.
- Н. матыля на шпільку.
-
Раскалоць, расшчапіць што-н. не да канца, надкалоць.
- Н. палена.
|| незакончанае трыванне: наколваць.
|| назоўнік: наколванне і наколка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)