наверх,
-
На верхнюю частку чаго
-н. (на верхнюю полку, на паверхню чаго-н. ).- Падняцца н.
- Смала выступіла н.
- Праўда выйдзе н. (
перан. ).
-
прыназ. зР . Выражае прасторавыя адносіны:ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, на верхнюю частку якіх ці паверх якіх накіравана дзеянне.- Накінуць халат н. паліто.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)