навес, ✂, м.

  1. Дах на слупах ці іншых апорах, які ахоўвае ад сонца, непагоды.

    • Трава сохне пад навесам.

  2. Тое, што навісае зверху; частка чаго-н., якая выступае, навісае.

    • Н. скалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)