Verbum

апартуні́ст, ✂, м.

Прыхільнік апартунізму, згоднік.

|| ж. апартуністка, ✂.

|| прым. апартунісцкі, ✂.

апартэі́д, ✂, м.

Крайняя форма расавай дыскрымінацыі якой-н. групы насельніцтва аж да тэрытарыяльнай ізаляцыі яе.

• Ахвяры апартэіду.

апа́рына, ✂, ж. (разм.).

Паглыбленае месца на балоце, якое не зарасло травою ці мохам, акно.

• Уваліцца ў апарыну.

апа́рыцца, ✂; зак.

Пашкодзіць сабе скуру варам, гарачай парай.

|| незак. апарвацца, ✂.

апа́рыць, ✂; зак.

1. Пашкодзіць скуру варам, гарачай парай.

   • А. рукі.

2. Абліць варам.

   • А. сечку.

|| незак. апарваць, ✂.

апаса́цца, ✂; незак.

Тое, што і баяцца (у 1 знач,).

• А. прастуды.
• А. хадзіць поначы.

апа́ска, ✂, ж. (разм.).

Асцярожнасць у прадбачанні небяспекі; боязь, страх.

• Гаварыць з апаскай.

апа́слівы, ✂ (разм.).

Які дзейнічае з апаскай, недаверлівы, насцярожаны.

• А. крок.

|| наз. апаслівасць, ✂.

апасро́дкаваны, ✂ (кніжн.).

Дадзены не непасрэдна, а пры дапамозе чаго-н. іншага.

• Веды, апасродкаваныя вопытам.

апасты́лець, ✂; зак. (разм.).

Апрыкраць; зрабіцца нямілым, невыносным.