апа́рына, ✂, ж. (разм.).

Паглыбленае месца на балоце, якое не зарасло травою ці мохам, акно.

  • Уваліцца ў апарыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)