Verbum

суцяшальны, ✂.

Які дае палёгку, супакаенне.

• С. адказ.
• У яго не знайшлося сказаць нічога суцяшальнага (наз.).

|| наз. суцяшальнасць, ✂.

суцяшэнне, ✂, н.

1. гл. суцешыць.

2. Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго-н.

   • Ні ў чым няма мне суцяшэння.
   • Адно с. — гэта старэйшы сын.

сучаснасць, ✂, ж.

1. гл. сучасны.

2. Сучасная эпоха, рэчаіснасць.

   • Адлюстраванне сучаснасці ў спектаклі.

сучаснік, ✂, м.

Чалавек, які жыве ў адзін і той жа час з кім-, чым-н.

• Мы — сучаснікі вялікіх падзей.

|| ж. сучасніца, ✂.

сучасны, ✂.

1. Які мае адносіны да цяперашняга часу, да адной эпохі з кім-н.

   • С. беларускі раман.
   • Сучасныя Якубу Коласу паэты.

2. Які мае адносіны да сённяшняга; цяперашні.

   • Сучаснае жыццё.
   • Сучасныя падзеі.

3. Які адпавядае патрабаванням свайго часу, не адсталы.

   • Сучасная тэхніка.
   • Сучасныя ідэі.

4. сучаснае: Падзеі, якія адбываюцца цяпер, у дадзены час; цяперашні час.

   • Пра сучаснае можна многа гаварыць.

|| наз. сучаснасць, ✂.

сучляненне, ✂, н.

1. гл. сучляніць.

2. Від, спосаб змацавання асобных частак дэталей, секцый чаго-н., а таксама месца такога змацавання.

   • Шарнірнае с.

сучляніць, ✂; зак.

Злучыць, змацаваць разам.

• С. часткі канструкцыі.

|| незак. сучляняць, ✂.

|| наз. сучляненне, ✂.

сучча, ✂, н., зб.

Сукі.

• Назбіраць сучча.

суччын, ✂.

Які належыць сучцы, зроблены для сучкі.

• С. сын (разм. лаянк.).
• Суччына будка.

суш, ✂, ж.

1. Сухое, без дажджоў надвор’е; засуха.

   • Увесь май стаяла с.

2. Што-н. сухое, пазбаўленае вільгаці (напр., сухая зямля, сухое галлё).