сучляненне,
-
гл. сучляніць. -
Від, спосаб змацавання асобных частак дэталей, секцый чаго
-н. , а таксама месца такога змацавання.- Шарнірнае с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сучляненне,
Від, спосаб змацавання асобных частак дэталей, секцый чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)