сучляненне, ✂, н.

  1. гл. сучляніць.

  2. Від, спосаб змацавання асобных частак дэталей, секцый чаго-н., а таксама месца такога змацавання.

    • Шарнірнае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)