суцяшэнне, ✂,
-
гл. суцешыць. -
Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго
-н. - Ні ў чым няма мне суцяшэння.
- Адно с. — гэта старэйшы сын.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
суцяшэнне, ✂,
Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)