Verbum

апрана́ха, ✂, ж. (разм.).

Прадмет верхняга адзення.

• Накінь на плечы якую-небудзь апранаху.

апрану́ць, ✂; зак.

1. Адзець.

   • А. дзіця.
   • Ноч апранула зямлю (перан.).

2. Надзець, нацягнуць на сябе ці на каго-н. якую-н. вопратку.

   • А. паліто.

3. Забяспечыць неабходнай вопраткай (разм.).

   • А. сям’ю.

4. Адзець у незвычайнае адзенне, увасобіць у якой-н. форме.

   • А. хлопца ў мядзведзя.

|| незак. апранаць, ✂.

|| звар. апрануцца, ✂.

|| незак. апранацца, ✂.

|| наз. апрананне, ✂.

апрасня́льнік, ✂, м. (спец.).

Прыбор для апраснення вады.

апрасці́цца, ✂; зак.

Стаць больш простым у звычках, адзенні і пад.

|| незак. апрашчацца, ✂.

|| наз. апрашчэнне, ✂.

апра́тацца, ✂; зак.

1. Ачысціцца, абмыцца, прыбрацца.

   • А. перад святам.

2. Паправіцца, паздаравець.

   • Ледзь апратаўся пасля хваробы.

|| незак. апратвацца, ✂.

апра́таць, ✂; зак.

Прыбраць, пачысціць, абмыць.

• А. дзяцей.
• А. хату перад святам.

|| незак. апратваць, ✂.

апраўда́льны, ✂.

Які заключае ў сабе апраўданне.

• А. прыгавор.
• А. дакумент.

апраўда́нне, ✂, н.

1. гл. апраўдаць.

2. Довад, якім можна апраўдаць, вытлумачыць што-н.

   • Для яго ўчынкаў няма апраўдання.

апраўда́ны, ✂.

Які мае апраўданне (у 2 знач.) у чым-н.

• Апраўдальная рызыка.

апраўда́цца, ✂; зак.

1. Даказаць сваю невінаватасць.

   • А. перад народам.

2. Аказацца правільным.

   • Спадзяванні апраўдаліся.

3. Акупіцца, атрымаць кампенсацыю.

   • Расходы апраўдаліся.

|| незак. апраўдвацца, ✂.