апрану́ць,
-
Адзець.
- А. дзіця.
- Ноч апранула зямлю (
перан. ).
-
Надзець, нацягнуць на сябе ці на каго
-н. якую-н. вопратку.- А. паліто.
-
Забяспечыць неабходнай вопраткай (
разм. ).- А. сям’ю.
-
Адзець у незвычайнае адзенне, увасобіць у якой
-н. форме.- А. хлопца ў мядзведзя.
||
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)