Verbum

стальма́х, -а́, мн. -і́, -о́ў і стэ́льмах, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць калёсы, сані.

|| прым. стальма́шны, -ая, -ае.

Стальмашнае рамяство.

стэары́н, -у, м.

Паўпразрыстае арганічнае рэчыва, якое ідзе на выраб свечак, а таксама ўжываецца ў мылаварэнні і іншых галінах прамысловасці.

|| прым. стэары́навы, -ая, -ае.

стэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Пругкі бізун, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе.

Кавалерыйскі с.

стэла́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рад паліц, размешчаных адна над адной.

Кніжныя стэлажы.

2. Прыстасаванне для захоўвання чаго-н. у вертыкальным становішчы.

Паставіць вёслы ў стэлажы.

|| прым. стэла́жны, -ая, -ае.

стэ́льмах гл. стальмах.

стэнагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Стэнаграфічны запіс.

|| прым. стэнагра́мны, -ая, -ае.

стэнаграфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., што.

Рабіць (зрабіць) стэнаграфічны запіс чаго-н.

|| зак. застэнаграфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.

|| наз. стэнаграфава́нне, -я, н.

|| м. стэно́граф, -а, мн. -ы, -аў і стэнаграфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў (уст.).

|| стэнаграфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

стэнагра́фія, -і, ж.

Спосаб хуткага запісу вуснай мовы пры дапамозе асобых знакаў.

|| прым. стэнаграфі́чны, -ая, -ае.

стэнакарды́я, -і, ж.

Адна з форм ішэмічнай хваробы сэрца, захворванне сардэчных артэрый.

|| прым. стэнакарды́чны, -ая, -ае.

стэнд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Шчыт, стойка, на якія выстаўляюцца прадметы для азнаямлення.

Стэнды з кнігамі.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын.

Кантрольна-праверачны с.

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях-талерачках.

|| прым. стэ́ндавы, -ая, -ае.