Verbum

со́баль, -я, мн. -і, -яў, м.

Драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурага колеру, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. сабалёвы, -ая, -ае, сабалі́ны, -ая, -ае і со́балевы, -ая, -ае.

Сабалёвая шапка.

Сабаліныя бровы (перан.: густыя, цёмныя, шаўкавістыя; нар.-паэт.). Собалевы след.

со́біць, -біць; безас.; зак., каму (разм.).

Прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што-н. нечаканае.

Собіла ж яму ў такое разводдзе адпраўляцца ў дарогу.