со́біць, -біць; безас.; зак., каму (разм.).

Прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што-н. нечаканае.

Собіла ж яму ў такое разводдзе адпраўляцца ў дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)