раз’ядна́насць, -і,
Стан раз’яднанага; адсутнасць еднасці, агульнасці.
раз’ядна́насць, -і,
Стан раз’яднанага; адсутнасць еднасці, агульнасці.
раз’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. (1 і 2
2.
раз’язджа́цца
раз’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
Многа і часта ездзіць з месца на месца.
||
раз’язны́
раз’яры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; раз’я́раны;
Прывесці ў ярасць.
раз’ясне́ць, -е́е;
Стаць ясным, сонечным, праясніцца.
раз’ясні́цца, 1 і 2
Стаць ясным, сонечным, праясніцца.
||
раз’я́траны, -ая, -ае.
1. Раззлаваны, раз’юшаны.
2. Моцна развярэджаны, растрывожаны.
||
раз’я́трыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны;
1. каго (што). Выклікаць у кім
2. што. Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца; растрывожыць, развярэдзіць.
||
||