пірамі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -мі́д, ж.
1. Мнагаграннік, асновай якога з’яўляецца многавугольнік, а астатнія грані — трохвугольнікі з агульнай вяршыняй.
2. Вялікае каменнае збудаванне такой формы — грабніца фараонаў у Старажытным Егіпце.
3. Група складзеных прадметаў, якая мае шырокую аснову і звужаецца ўверсе.
Вінтоўкі ў пірамідзе.
4. Гімнастычная або акрабатычная фігура ў форме піраміды з групы людзей.
5. Станок для захоўвання вінтовак (спец.).
6. Гульня на більярдзе, пры якой шары складваюцца ў выглядзе трохвугольніка і пры дапамозе кія ўдарным шаром разбіваюцца і заганяюцца ў лузы.
|| прым. пірамі́дны, -ая, -ае.
піраміда́льны, -ая, -ае.
Які мае форму піраміды (у 1 знач.).
Пірамідальная таполя (з каронай, якая звужаецца ўверсе).
піра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Марскі разбойнік.
2. перан. Пра варожых лётчыкаў, якія робяць налёты на мірныя гарады і вёскі.
3. Пра ўгоншчыкаў самалётаў.
Паветраныя піраты.
4. перан. Пра таго, хто выкарыстоўвае што-н. з парушэннем аўтарскіх правоў.
|| прым. піра́цкі, -ая, -ае.
Пірацкая копія камп’ютарнай праграмы.
піратэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Спецыяліст па піратэхніцы.
піратэ́хніка,-і,ДМ -ніцы, ж.
Галіна тэхнікі, звязаная з вырабам гаручых сумесей, сігнальных агнёў, ракет і пад.
|| прым. піратэхні́чны, -ая, -ае.
пі́раў,
У выразе: пірава перамога (кніжн.) — перамога, якая дасягаецца цаной вялікіх ахвяр [ад імя эпірскага цара Піра, які перамог рымлян].
піра́цтва, -а, н.
Занятак піратаў, марскі разбой.
піро́г, -рага́, мн. -рагі́, -раго́ў, м.
Печаны выраб з тонка раскачанага цеста з начынкай.
П. з грыбамі.
|| памянш. піражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.; прым. піражко́вы, -ая, -ае.
Піражковае цеста.
|| прым. піро́жны, -ая, -ае.
піро́жнае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.
Кандытарскі выраб невялікага памеру з салодкага здобнага цеста, звычайна з крэмам, салодкай начынкай.
Бісквітнае п.
піро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).
Той, хто пячэ або прадае пірагі.
|| ж. піро́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.