Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разніза́ць, -ніжу́, -ніжаш, -ніжа; -нізаны; зак., што.

Зняць нанізанае.

Р. пацеркі.

|| незак. разні́зваць, -аю, -аеш, -ае.

разні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца рэзаннем жывёлы; мяснік.

разнітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты¹ ў чым-н.

|| незак. разніто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

разні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж. (разм.).

Прадпрыемства, дзе рэжуць жывёлу; бойня.

разно́с, -у, м.

1. гл. разнесці.

2. Суровая размова з рэзкай крытыкай (разм.).

Зрабіць р. каму-н.

разно́сіцца гл. разнесціся.

разно́сіць гл. разнесці.

разно́сны, -ая, -ае.

1. гл. разнесці.

2. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі (спец.).

Разносная кніга.

3. Які змяшчае рэзкую крытыку (разм.).

Р. артыкул.

разно́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца разноскай, дастаўкай чаго-н.

Р. піцы.

2. чаго. Той, хто з’яўляецца распаўсюджвальнікам чаго-н.

Р. інфекцыі.

|| ж. разно́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

разно́шванне гл. разнасіць.