Verbum

размо́чванне гл. размачыць.

размо́чваць гл. размачыць.

размо́чка гл. размачыць.

размы́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж.

Яма, паглыбленне, размытае вадой.

размыка́нне гл. разамкнуцца.

размыка́цца гл. разамкнуцца.

размыка́ць гл. разамкнуць.

размы́ў, -мы́ву, м.

1. гл. размыць.

2. Месца, размытае вадой.

размы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́ецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні.

Бераг паступова размыўся.

|| незак. размыва́цца, -а́ецца.

|| наз. размы́ў, -мы́ву, м.

размы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́е; -мы́ты; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою.

Рака размыла бераг.

|| незак. размыва́ць, -а́е.

|| наз. размыва́нне, -я, н. і размы́ў, -мы́ву, м.