Verbum

аўтастра́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Дарога для аўтамабільнага руху без папярочных наземных пераездаў.

|| прым. аўтастра́дны, -ая, -ае.

аўтасчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Прыстасаванне для аўтаматычнай счэпкі вагонаў.

|| прым. аўтасчэ́пачны, -ая, -ае.

аўтатра́ктарны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вытворчасці аўтамабіляў і трактароў.

Аўтатрактарная прамысловасць.

аўтатра́нспарт, -у, М -рце, м.

Аўтамабільны транспарт.

|| прым. аўтатра́нспартны, -ая, -ае.

аўтахто́нны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і абарыгенны (гл. абарыген); карэнны, мясцовы.

аўтахто́ны, -аў, адз. -то́н, -а, м. (кніжн.)

1. Карэнныя, мясцовыя жыхары; абарыгены.

2. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.

аўтацыстэ́рна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Аўтамабіль-цыстэрна.

аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

аўто́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэкст твора, напісаны рукой аўтара.

А. паэмы «Курган».

2. Уласнаручны, звычайна памятны, надпіс ці подпіс.

Узяць а. у вядомага артыста.

|| прым. аўтаграфі́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

аўто́л, -у, м.

Змазачнае масла для аўтамабільных і трактарных рухавікоў.

|| прым. аўто́лавы, -ая, -ае.