Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расцыры́кацца, 1 і 2 ас. не ўжыв, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць доўга бесперастанку цырыкаць.

Вераб’і расцырыкаліся.

расцэ́начны гл. расцаніць, расцэнка.

расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. расцаніць.

2. Устаноўленая на што-н. цана, размер аплаты за што-н.

Знізіць расцэнкі.

|| прым. расцэ́начны, -ая, -ае.

расцэ́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вызначае расцэнкі.

|| ж. расцэ́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

расцэ́ньванне гл. расцаніць.

расцэ́ньваць гл. расцаніць.

расцюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Развязаць, распакаваць цюк.

Р. сена.

|| незак. расцюко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцюко́ўванне, -я, н. ірасцюко́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

расцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Разабраць, разнесці ў некалькі прыёмаў у розныя месцы.

Р. паркан на дровы.

2. Раскрасці (разм.).

расця́гванне гл. расцягнуць.

расця́гвацца гл. расцягнуцца.