Verbum

размака́ць гл. размокнуць.

размалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што (разм.).

Разбіць, разламаць.

Р. акно.

размало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; -мо́латы; зак., што.

Расцерці на муку, парашок.

Р. зерне.

|| незак. размо́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́л, -у, м. і размо́лванне, -я, н.

|| прым. размо́льны, -ая, -ае.

размалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што.

1. Пакрыць рознымі, звычайна каляровымі фарбамі.

Р. талерку.

2. перан. Нарабіць сінякоў каму-н. (разм.).

Размалявалі твар у бойцы.

3. перан. Паказаць у прыхарошаным выглядзе, перабольшыць значэнне чаго-н.

Ён умеў р. самую звычайную гісторыю.

|| незак. размалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размалёўванне, -я, н. і размалёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж.

размаро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; -ро́жаны; зак., каго-што.

1. Вывесці з замарожанага стану, даць магчымасць адтаць чаму-н.

Р. халадзільнік.

2. перан. Зноў пусціць у абарот, у эксплуатацыю (сродкі, запасы сыравіны і пад.).

Р. крэдыты.

|| незак. размаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

размары́н, -у, м.

1. Паўднёвая вечназялёная расліна сямейства губакветных, з якой здабываюць эфірны алей.

2. Гатунак яблыкаў.

|| прым. размары́навы, -ая, -ае.

размары́цца, -мару́ся, -мо́рышся, -мо́рыцца; зак. (разм.).

Знемагчыся (ад спёкі, духаты або стомы).

Р. на сонцы.

размары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́рыць; -мо́раны; зак., каго (разм.).

Давесці да расслабленага, санлівага стану.

Духмянае сена размарыла касцоў.

|| незак. размо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

размата́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Пра што-н. наматанае, зматанае: развіцца, раскруціцца.

Супоня разматалася і павісла.

размата́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Развіць, раскруціць што-н. зматанае; зняць з таго, на што было наматана.

Р. вуду.

◊

Разматаць клубок — высветліць, разблытаць якую-н. складаную, заблытаную справу.

|| незак. размо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́тванне, -я, н. і размо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.