Verbum

рабу́нак, -нку, м.

Гвалтоўны захоп чужой маёмасці, грабеж.

рабфа́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Скарачэнне: рабочы факультэт — для падрыхтоўкі рабочай і сялянскай моладзі да навучання ў вышэйшай школе (у 1919—1940 гг.).

|| прым. рабфа́каўскі, -ая, -ае.

рабфа́кавец, -каўца, мн. -каўцы, -каўцаў, м.

Навучэнец рабфака.

|| ж. рабфа́каўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак.

ра́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая лясная птушка сямейства цецеруковых са стракатым апярэннем.

|| прым. ра́бчыкавы, -ая, -ае.

рабы́, -а́я, -о́е.

1. Не адной масці, не аднаго колеру, з плямамі; пярэсты.

Рабая карова.

Рабая тканіна.

2. 3 рабаціннем.

Р. твар.

3.З рабізной, дробным хваляваннем на паверхні вады.

◊

Абое рабое (разм.) — пра людзей, падобных у чым-н. адзін да аднаго (звычайна па якіх-н. адмоўных якасцях).