Verbum

аўтарытэ́тны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца аўтарытэтам.

А. вучоны.

2. Які заслугоўвае бясспрэчнае давер’е.

Аўтарытэтная думка.

3. Які не дапускае пярэчання.

А. тон.

А. палітык.

|| наз. аўтарытэ́тнасць, -і, ж.

аўтарэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі пераказ якога-н. даследавання, напісаны самім аўтарам.

А. дысертацыі.

аўтасто́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для аўтаматычнага спынення цягніка.

2. Сістэма арганізаванага выкарыстання турыстамі спадарожнага аўтатранспарту для праезду часткі шляху.

|| прым. аўтасто́пны, -ая, -ае.

аўтастра́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Дарога для аўтамабільнага руху без папярочных наземных пераездаў.

|| прым. аўтастра́дны, -ая, -ае.

аўтасчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Прыстасаванне для аўтаматычнай счэпкі вагонаў.

|| прым. аўтасчэ́пачны, -ая, -ае.

аўтатра́ктарны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вытворчасці аўтамабіляў і трактароў.

Аўтатрактарная прамысловасць.

аўтатра́нспарт, -у, М -рце, м.

Аўтамабільны транспарт.

|| прым. аўтатра́нспартны, -ая, -ае.

аўтахто́нны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і абарыгенны (гл. абарыген); карэнны, мясцовы.

аўтахто́ны, -аў, адз. -то́н, -а, м. (кніжн.)

1. Карэнныя, мясцовыя жыхары; абарыгены.

2. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.

аўтацыстэ́рна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Аўтамабіль-цыстэрна.