Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расфарбо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

1. гл. расфарбаваць.

2. Спалучэнне колераў.

Тканіна яркай расфарбоўкі.

расфармірава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́ецца; зак.

Спыніць сваё існаванне ў якасці арганізаванай адзінкі.

Гарнізон расфарміраваўся.

|| незак. расфарміро́ўвацца, -аецца.

расфармірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Спыніць існаванне чаго-н. як арганізаванай адзінкі.

Р. полк.

|| незак. расфарміро́ўваць, -аю, -аеш. -ае.

|| наз. расфармірава́нне, -я, н. і расфарміро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

расфасава́ць гл. фасаваць.

расфасо́вачны гл. фасаваць.

расфасо́ўванне гл. фасаваць.

расфасо́ўка гл. фасаваць.

расфасо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца расфасоўкай.

|| ж. расфасо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

расфранці́цца, -ранчу́ся, -ранці́шся, -ранці́цца; -ранці́мся, -ранці́цеся. -ранця́цца; зак. (разм.).

Адзецца па-моднаму, франтавата.

расфра́нчаны, -ая, -ае (разм.).

Адзеты па-моднаму, франтавата.

Расфранчаная публіка.