Verbum

разгне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Дайсці да стану моцнага гневу.

разгне́ваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Тое, што і разгнявіць.

разгняві́ць, -няўлю́, -няві́ш, -няві́ць; -няві́м, -невіце́, -нявя́ць; зак., каго-што.

Давесці да стану моцнага гневу.

разгняздзі́цца, -нязджу́ся, -не́здзішся, -не́здзіцца; зак.

Пра птушак: размясціцца па гнёздах.

разго́йдацца гл. разгайдацца.

разго́йдаць гл. разгайдаць.

разго́йдвацца гл. разгайдацца.

разго́йдваць гл. разгайдаць.

разго́н, -у, м.

1. гл. разагнаць.

2. Рух з паступова нарастаючай хуткасцю; разбег.

Набраць р.

3. Адлегласць ад аднаго пункта да другога.

Які р!

4. перан. Шырыня, размах у дзеяннях, дзейнасці.

Гаспадарка набірае р.

5. Строгая вымова; разнос (разм.).

Даць р. за парушэнне дысцыпліны.

|| прым. разго́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

разго́ністы, -ая, -ае.

1. Звязаны з разгонам (у 2 знач.); які бывае пры разгоне (у 2 знач.).

Разгоністая хада.

2. Шырокі, з вялікім разгонам (у 3 знач.); размашысты.

Р. будынак новага вакзала.

3. Залівісты, працяглы (пра голас, брэх і пад.).

4. 3 вялікімі прамежкамі паміж літарамі (пра почырк, друк).

Р. радок.

|| наз. разго́ністасць, -і, ж.