Verbum

раструсі́ць, -рушу́, -ру́сіш, -ру́сіць; -ру́шаны; зак., што (разм.).

Раскідаць тонкім, рыхлым слоем для прасушвання.

Р. сена.

|| незак. растру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растру́шванне, -я, н. і растру́ска, -і, ДМ -ру́сцы, ж.

растру́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчыцца; зак. (разм.).

Раздрабіцца ад удару або пад моцным цяжарам.

Ад удару раструшчылася шкло.

|| незак. растру́шчвацца, -аецца.

растру́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што (разм.).

Ударыўшы, націснуўшы чым-н., раздрабіць.

Р. шкло.

Р. косць.

|| незак. растру́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растру́шчванне, -я, н.

растрыбушы́ць, -бушу́, -бу́шыш, -бу́шыць; -бу́шаны; зак. (разм.).

1. каго (што). Пачысціць, выдаліўшы вантробы (рыбу, птушку і пад.); распатрашыць, выпатрашыць.

2. што, перан. Выкінуць, растрэсці што-н.; дастаць тое, што знаходзіцца ўнутры.

Р. чамадан.

|| незак. растрыбу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

растрыво́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Моцна ўстрыво́жыцца.

|| незак. растрыво́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

растрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць, -жаны; зак.

1. каго-што. Выклікаць у кім-н. моцную трывогу; устрывожыць.

Р. непрыемнай навіной.

Р. душу.

2. што. Прычыніць боль, дакрануўшыся да чаго-н. балючага; развярэдзіць (разм.).

Р. рану.

|| незак. растрыво́жваць, -аю, -аеш, -ае.

растрэ́пвацца гл. растрапацца.

растрэ́пваць гл. растрапаць.

растрэ́сканы, -ая, -ае.

Пакрыты трэшчынамі.

Р. камель.

растрэ́скацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Даць многа трэшчын, пакрыцца трэшчынамі.

Кубак растрэскаўся.

|| незак. растрэ́сквацца, -аецца.