растапта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́пчацца; зак. (разм.).
Пра абутак: страціць форму, стаць залішне прасторным у выніку працяглай носкі; разнасіцца.
|| незак. расто́птвацца, -аецца.
растапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.
1. каго-што. Наступіўшы, расціснуць; сапсаваць, знішчыць.
Р. грыб.
2. перан. Зняважыць чые-н. пачуцці, прынізіць годнасць.
Р. веру чалавека.
3. што. Пра абутак: доўга носячы, зрабіць залішне прасторным, разнасіць (разм.).
Р. чаравікі.
|| незак. расто́птваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расто́птванне, -я, н.
растапы́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).
1. Шырока раскінуць, расставіць, развесці рукі, ногі седзячы або стоячы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). перан. Распасцерціся ўшыркі, раскінуўшы вецце, галіны і пад.
Галіны дрэва растапырыліся ад ветру.
|| незак. растапы́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
растапы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (разм.).
1. Расставіць, развесці ў бакі (рукі, ногі і пад.).
Р. пальцы.
Р. крылы.
2. перан. Раскінуць, распасцерці ў бакі (вецце, галіны і пад.).
Елка растапырыла галіны.
|| незак. растапы́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растапы́рванне, -я, н.
растармасі́ць, -машу́, -мо́сіш, -мо́сіць; -мо́шаны; зак., каго (што) (разм.).
1. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць.
2. перан. Прымусіць дзейнічаць, разварушыць, расшавяліць.
растаро́пны, -ая, -ае.
Кемлівы ў справах; упраўны.
Р. чалавек.
|| наз. растаро́пнасць, -і, ж.
растаўсце́лы, -ая, -ае.
Які растаўсцеў; распаўнелы, тоўсты.
Растаўсцелая жанчына.
растаўсце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.
Стаць тоўстым; распаўнець.
Пад старасць дзед растаўсцеў.
раста́ць, -та́ну, -та́неш, -та́не; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перайсці ў вадкі стан пад уздзеяннем цяпла.
Снег растаў.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адтаяць, перастаць быць падмёрзлым.
Дарога растала.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Паступова знікнуць; разысціся, рассеяцца.
Гукі песні расталі ў бязмежнай далечыні.
Туман растаў.
4. перан. Прыйсці ў замілаванне; расчуліцца, памякчэць.
Р. ад пахвалы.
|| незак. растава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; -тава́й.
|| наз. растава́нне, -я, н.