Verbum

развучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак., з інф.

Страціць навыкі, уменне рабіць што-н.

Р. вышываць.

Р. іграць на піяніна.

|| незак. разву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

развучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны; зак., што.

Вывучыць з мэтай выканання, паўтарэння.

Р. песню.

Р. ролю.

|| незак. разву́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. разву́чванне, -я, н.

развява́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Калыхацца ад ветру.

Развяваюцца сцягі на плошчы.

развява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., што.

Калыхаць, распускаць, разносіць у розныя бакі.

Вецер развявае валасы.

развядзе́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Разведзены з жонкай мужчына.

развядзе́нне¹ гл. развесці¹.

развядзе́нне² гл. развесці².

развядзе́нне³ гл. развесці³.

развядзёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Разведзеная з мужам жанчына.

развяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раз’яднацца (пра канцы чаго-н. звязанага).

Развязаўся вузел.

Хустка развязалася.

2. перан., з кім-чым. Вызваліцца ад таго, што (хто) звязвае, не дае свабоды дзеянням (разм.).

Р. з кампаніяй.

|| незак. развя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.