развіта́льны, -ая, -ае.
Які бывае пры развітанні.
развіта́льны, -ая, -ае.
Які бывае пры развітанні.
развіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. з кім. Абмяняцца развітальнымі словамі, паціснуць адзін аднаму рукі пры расставанні.
2. з кім-чым. Пакінуць што
Развітацца з белым светам (з жыццём) — памерці.
||
развіты́, -а́я, -о́е.
1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.
2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.
||
разві́цца, -заўю́ся, -заўе́шся, -заўе́цца; -звіўся, -звіла́ся, -ло́ся;
1. Раскруціцца, расплесціся (пра што
2. Распусціцца (пра пупышкі, кветкі
3. Відазмяняючыся, знаходзячыся ў працэсе росту, дасягнуць вышэйшай або пэўнай стадыі развіцця.
4. Дайсці да высокай ступені дасканаласці, высокага ўзроўню, найбольшай сілы.
5. (1 і 2
6. Паступова павялічваючыся, узмацняючыся, дайсці да значнай ступені.
||
||
разві́ць, -заўю́, -заўе́ш, -заўе́; -заўём, -заўяце́, -заўю́ць; -звіў, -звіла́, -ло́; -зві́; -звіты (да 1
1. што. Раскруціць, расплесці што
2. што. Даць чаму
3. каго-што. Давесці да якой
4. што. Падняць узровень чаго
5. што. З усёй энергіяй разгарнуць што
6. Паступова павялічваючы, давесці да значнай ступені.
7. што. Распаўсюдзіць, паглыбіць і пашырыць змест або прымяненне чаго
||
||
разво́д¹, -у,
1.
2. Скасаванне шлюбу.
||
разво́д², -у,
Агляд і размеркаванне па пастах падраздзяленняў, прызначаных у каравул.
разво́д³
разво́ддзе, -я,
Вясенні разліў, веснавая вада.
разво́дзіцца¹