Verbum

рассы́лачны гл. разаслаць¹.

рассы́лка гл. разаслаць¹.

рассы́льны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да рассылкі, звязаны з рассылкай.

2. у знач. наз. рассы́льны, -ага, мн. -ыя, -ых. м. Кур’ер, які разносіць пакеты, пісьмы.

рассы́пацца, -плюся, -плешся. -плецца; рассы́пся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Высыпаўшыся адкуль-н., раскідацца ў розныя бакі, рассеяцца.

Мука рассыпалася па стале. 3 кошыка рассыпаліся баравікі.

2. перан. Размясціцца, раскідацца на якой-н. прасторы.

На ўзгорку рассыпаліся хаты.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разваліцца, распасціся на дробныя часткі.

Хлеў хутка рассыплецца.

Груда зямлі даволі лёгка рассыпалася.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разысціся, разбегчыся ў розныя бакі.

Дзеіі. рассыпаліся па дварах.

5. Абазвацца частымі пералівістымі гукамі.

Р. вясёлым рогатам.

6. Падкрэслена лісліва і шматслоўнз выказаць каму-н. што-н. прыемнае (падзяку і пад.; разм.).

Р. ў падзяках.

|| незак рассыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз рассыпа́нне, -я, н.

рассы́паць, -плю, -плеш, -пле; -паны; зак.

1. што. Высыпаць, раскідаць, рассеяць па паверхні.

Р. вішні.

Р. грыбы.

2. што. Насыпаючы, размеркаваць, размясціць.

Р. бульбу ў два мяхі.

3. перан., каго-што. Размясціць уроскідку на якой-н. прасторы.

Р. роту ўздоўж дарогі.

|| незак. рассыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассыпа́нне, -я, н. і рассы́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.; разм.).

рассы́пісты, -ая, -ае.

Які лёгка рассыпаецца на крупінкі, крошкі.

Рассыпістая бульба.

|| наз. рассы́пістасць, -і, ж.

рассыпны́, -а́я, -о́е.

Які захоўваецца, утрымліваецца, прадаецца без упакоўкі, россыпам.

Р. цэмент.

Р. цукар.

Р. тавар.

○

Рассыпны строй — баявы строй пяхоты, у якім стралкі размяшчаюцца ланцугом на значнай адлегласці адзін ад аднаго.

рассы́пчаты, -ая, -ае.

Тое, што і рассыпісты.

|| наз. рассы́пчатасць, -і, ж.

рассыса́цца гл. разассацца.

рассыса́ць гл. разассаць.