Verbum

стратэ́гія, -і, мн. -і, -гій, ж.

1. Навука правядзення вайны, майстэрства вядзення вайны і кіравання барацьбой.

Тэорыя ваеннай стратэгіі.

Лекцыі па стратэгіі.

2. перан. Майстэрства планавання кіраўніцтва, заснаванага на правільных і далёка разлічаных прагнозах.

С. развіцця прадпрыемства.

С. навуковага пошуку.

|| прым. стратэгі́чны, -ая, -ае.

Стратэгічныя рэзервы.

Стратэгічныя наступальныя дзеянні фронту.

Стратэгічная сыравіна (якая мае ваеннае значэнне).

стра́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бескілявая нелятаючая птушка з моцнымі заднімі канечнасцямі, доўгай шыяй і невялікай галавой, адзіны сучасны прадстаўнік сямейства страусавых.

|| прым. стра́усавы, -ая, -ае.

◊

Страусавая палітыка — баязлівае імкненне ўхіліцца ад рашэнняў, пазбягаць рэальнасці, не заўважаць рэчаіснасці.

страусяня́ і страусянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня страуса, маленькі страус.

стра́ўліванне гл. стравіць¹.

стра́ўлівацца гл. стравіцца.

стра́ўліваць¹ гл. стравіць¹.

стра́ўліваць² гл. стравіць².

стра́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Орган стрававання чалавека і жывёл.

|| прым. стра́ўнікавы, -ая, -ае.

стра́ўны гл. страва.

страфа́, -ы́, мн. стро́фы і (з ліч. 2, 3, 4) страфы́, строф, ж.

У вершаскладанні: інтанацыйна-сэнсавае аб’яднанне некалькіх вершаваных радкоў, звязаных рыфмамі; адносна закончаная частка вершаванага твора.

|| прым. страфі́чны, -ая, -ае.