перакана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у чым і з дадан.
Упэўніцца ў чым-н., паверыць у што-н.
П. ў неабгрунтаванасці падазрэнняў.
Я пераканаўся, што па-другому тут не зробіш.
|| незак. перако́нвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
перакана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).
1. і з дадан. Прымусіць паверыць чаму-н., упэўніць у чым-н.
Яго словы пераканалі нас.
Ён пераканаў, што трэба рабіць менавіта так.
2. з інф. або злуч. «каб». Угаворамі схіліць да чаго-н., прымусіць зрабіць што-н.
П. каго-н. застацца.
Трэба п. яго, каб ехаў сёння.
|| незак. перако́нваць, -аю, -аеш, -ае; наз. перако́нванне, -я, н.
|| наз. перакана́нне, -я, н.
перакапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
1. Ускапаць нанава.
П. бульбянішча.
2. Падзяліць што-н. ровам, канавай упоперак.
П. дарогу.
3. перан. У пошуках чаго-н. дэталёва перагледзець, перабраць паперы, рэчы і пад.
Перакапаў усе рэчы ў шуфлядзе.
|| незак. перако́пваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перако́пванне, -я, н.
перакармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго (што).
Накарміць звыш меры, абкарміць.
П. дзіця.
|| незак. перако́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перако́рмліванне, -я, н. і перако́рм, -у, м.
перакартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (разм.).
Тое, што і ператасаваць (у 1 знач.).
|| незак. перакарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
перакасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што (разм.).
1. Закрэсліць зусім, цалкам.
П. старонку рукапісу.
2. Закасаваць, закрэсліць усё, многае.
|| незак. перакасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
перакасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ко́сіцца; зак.
Стаць касым, несіметрычным; скрывіцца.
Дзверы перакасіліся.
|| незак. перако́швацца, -аецца.
|| наз. перако́шванне, -я, н. і перако́с, -у, м.
перакасі́ць¹, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.
1. што. Зрабіць касым, несіметрычным; скрывіць.
П. раму.
2. звычайна безас., каго-што. Тое, што і перакрывіць (у 2 знач.).
|| незак. перако́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перако́с, -у, м. і перако́шванне, -я, н.
|| прым. перако́сны, -ая, -ае (спец.).
перакасі́ць², -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.
1. Скасіць далей за вызначаную мяжу.
П. мяжу.
2. Скасіць усё, многае.
П. усе лугі.
|| незак. перако́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
|| наз. перако́шванне, -я, н. (да 1 знач.) і перако́с, -у, м. (да 1 знач.).
перака́т¹, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.
Працяжны перарывісты гул.
Перакаты грому.
|| прым. перака́тны, -ая, -ае.