перакармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго (што).

Накарміць звыш меры, абкарміць.

П. дзіця.

|| незак. перако́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́рмліванне, -я, н. і перако́рм, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)