Verbum

спе́ўка, -і, ДМ спе́ўцы, мн. -і, спе́вак, ж.

Рэпетыцыя хору.

спе́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Зборнік твораў для спеву.

спех, -у, м. (разм.).

Паспешлівасць, спешка.

У такой справе трэба без спеху.

спец, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Назва спецыяліста — выхадца з інтэлігенцкага асяроддзя, якая ўжыв. ў першыя гады савецкай улады (уст.).

2. Вельмі дасведчаны чалавек, майстар сваёй справы.

Ён у гэтай справе с.

спец...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «спецыяльны», напр.: спецфонд, спецзаказ, спецпрадпрыемствы.

спецадзе́нне, -я, н.

Тое, што і спецвопратка.

спецво́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.

Спецыяльная вопратка, прызначаная для працы ў розных умовах.

Выдаць спецвопратку.

спецка́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: спецыяльны карэспандэнт.

|| прым. спецка́раўскі, -ая, -ае.

спе́цца, спяю́ся, спяе́шся, спяе́цца; спяёмся, спеяце́ся, спяю́цца; зак.

1. Дасягнуць зладжанасці ў сумесным спеве.

Хору трэба яшчэ с.

2. перан., з кім. Дасягнуць поўнай згоды ў чым-н., адзінства ў поглядах, узгодненасці ў дзеяннях (разм.).

Яны ўжо даўно спеліся.

|| незак. спява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

спе́цыі, -цый, адз. спе́цыя, -і, ж.

Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, лаўровы ліст і інш.).

Мяса са спецыямі.