Verbum

рання... (гл. ранне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «ранне...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр., ранняспелы.

рант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вузкая палоска скуры па краях абутку, да якой прышываюцца адначасова падэшва і верх абутку.

|| прым. ра́нтавы, -ая, -ае.

ранцье́, нескл., м.

Чалавек, які жыве на рэнту.

ра́нча, нескл., н.

Сядзіба ў краінах Лацінскай Амерыкі; ферма ў ЗША.

рань, -і, ж.

Вельмі ранні час.

У такую р. падняўся!