Verbum

разбудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак. (разм.).

Будуючыся, вырасці, пашырыць сваю плошчу; абзавесціся новымі будынкамі.

Горад разбудаваўся.

|| незак. разбудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

разбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што (разм.).

Будуючы, расшырыць плошчу.

Р. пасёлак.

|| незак. разбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

разбудзі́ць гл. будзіць.

разбуйні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́цца; зак.

Стаць менш буйным, раздзяліцца на менш буйныя адзінкі.

Гаспадарка разбуйнілася.

|| незак. разбуйня́цца, -я́ецца.

|| наз. разбуйне́нне, -я, н.

разбуйні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -бу́йнены; зак., што.

Зрабіць менш буйным, раздзяліць на менш буйныя адзінкі.

Р. раён.

Р. вялікую гаспадарку.

|| незак. разбуйня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разбуйне́нне, -я, н.

разбура́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разбурае што-н.

Вораг-р.

Р. культуры.

|| ж. разбура́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. разбура́льніцкі, -ая, -ае.

разбура́льны, -ая, -ае.

Які прыносіць разбурэнне.

Разбуральная вайна.

|| наз. разбура́льнасць, -і, ж.

разбурча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга бурчаць.

разбуры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́рыцца; зак.

1. Разваліцца, зламацца.

Старая хата разбурылася.

2. перан. Парушыцца, разладзіцца.

Планы мае разбурыліся.

|| незак. разбу́рвацца, -аецца і разбура́цца, -а́ецца.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

разбуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны; зак., што.

1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

Р. дом.

Р. мост.

2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

Р. планы непрыяцеля.

Р. сям’ю.

|| незак. разбу́рваць, -аю, -аеш, -ае і разбура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.