Verbum

распу́хлы, -ая, -ае.

1. Які распух.

Распухлая рука.

2. перан. Які моцна павялічыўся ў памерах, аб’ёме (разм.).

Р. штат.

|| наз. распу́хласць, -і, ж.

распу́хнуць, -ну, -неш, -не; распу́х. -хла; -ні; зак.

1. Моцна апухнуць; ацячы.

Нага распухла.

2. перан. Павялічыцца ў памерах (разм.).

Папка распухла ад папер.

|| незак. распуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распуха́нне, -я, н.

распу́шчаны, -ая, -ае.

1. Недысцыплінаваны.

Р. хлапец.

2. Які свабодна па́дае, не сабраны разам (пра валасы).

Распушчаныя валасы.

|| наз. распу́шчанасць, -і, ж. (да 1 знач.).

распушы́ць гл. пушыць.

распылі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв.. -пы́ліцца; -пы́лены; зак.

1. Рассеяцца. распырскацца, разляцецца (пра парашок. вадкасць і пад.).

2. перан. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы.

Сілы праціўніка распыліліся.

|| незак. распыля́цца, -я́ецца.

|| наз. распыле́нне, -я, н.

распылі́ць, -пылю́, -пы́ліш, -пы́ліць; -пы́лены; зак.

1. што. Рассеяць, распырскаць моцным струменем (парашок, вадкасць).

2. перан. каго-што. Раскідаць дробнымі групамі, часткамі, пазбавіўшы гэтым дзейнасці, сілы.

Р. сілы.

Р. сродкі.

|| незак. распыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. распыле́нне, -я, н. і распы́л, -у, м. (спец.).

распыля́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для рассейвання парашкоў або вадкасцей.

распыля́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для распылення чаго-н.

Р. апарат.

распы́рскацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Распляскацца пырскамі.

|| незак. распы́рсквацца, -а́ецца.

|| наз. распы́рскванне, -я, н.

распы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Рассеяць дробнымі пырскамі.

Р. ваду.

2. Пырскаючы, зрасходаваць.

Р. адэкалон.

|| незак. распы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распы́рскванне, -я, н.