спіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты;
Тое, што і сапхнуць.
||
||
спіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты;
Тое, што і сапхнуць.
||
||
спі́ца, -ы,
1. Адзін з драўляных або металічных стрыжняў, які злучае калодку кола з вобадам.
2. Драўляны або металічны стрыжань рознага прызначэння.
3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.
4. Тонкі драцяны стрыжань для вязання.
Апошняя спіца ў калясніцы (
1) чалавек, які адыгрывае нязначную ролю ў жыцці, грамадстве, у якой
2) тое, што не мае вялікага значэння.
||
спі́цца, сап’ю́ся, сап’е́шся, сап’е́цца; сап’ёмся, сап’яце́ся, сап’ю́цца;
Стаць п’яніцам, п’яніцай.
||
спіць, сап’ю́, сап’е́ш, сап’е́; сап’ём, сап’яце́;
1. што. Адпіць верхнюю частку чаго
2. Выпіць.
спіча́к, -а́,
1. Верхняя завостраная частка чаго
2. Вузкая высокая надбудова пірамідальнай або канічнай формы на будынку; шпіль.
3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.
спіча́сты, -ая, -ае.
3 вострым верхам або канцом.
||
спла́віцца, 1 і 2
1. Злучыцца шляхам плаўлення.
2.
||
спла́віць¹, спла́ўлю, спла́віш, спла́віць; спла́ўлены;
1. Злучыць шляхам плаўлення.
2.
||
||
спла́віць², спла́ўлю, спла́віш, спла́віць; спла́ўлены;
1. што. Адправіць па цячэнні ракі.
2.
||
||
||
спланава́ць